Coromandel, Hobbiton en Rotorua

Posted on: Friday 13 November 2015 /
Categories: Nieuw-Zeeland

Vorige: Kawakawa en Orewa

Het is pas 4 dagen geleden sinds onze laatste blogpost, maar we hebben alweer zoveel gezien en gedaan, dat ik hoop dat ik het allemaal nog weet 😉

In Coromandel hebben we twee nachten gestaan. Dinsdag 10 november hebben we onze mountain bikes gepakt en hebben we een stuk van The 309 Road gefietst. Deze 22 km lange weg loopt van Coromandel Town dwars door de bossen naar de andere kant van de Coromandel Peninsula, en onderweg zijn diverse bezienswaardigheden te zien, zoals een waterval en een bos van Kauri-bomen. Wij hadden geen vast doel, maar we wilden kijken hoever we zouden komen, ook omdat we niet wisten hoe steil de weg was.

Op zo’n 6 km van het begin van de weg bevindt zich een vreemdsoortig klein pretparkje, The Waterworks genaamd, dat vol staat met installaties en speeltoestellen die iets met water te maken hebben. Het niveau was precies goed voor Rowan, die het allemaal erg leuk vond, maar ook voor ons was er genoeg te zien, te doen en te lachen. Na een lunch in het aangrenzende cafe zijn Marijke en Rowan het park ingegaan, en is Martijn eerst nog een stukje verder gaan fietsen, op zoek naar de Waiau Falls. De waterval was kleiner dan verwacht, maar toch nog een mooi stukje natuur. Daarna hebben we het pretpark met z’n drieen verder uitgelopen.

Terug op de camping is Marijke met Rowan gaan zwemmen en is Martijn boodschappen gaan doen. Ik schreef het al eerder: deze camping is extreem goed uitgerust met allerlei faciliteiten. In de keuken zijn alle soorten keukengerei en zelfs schone theedoeken aanwezig. Dat heb ik in Europa, zelfs in kampeer-gekke landen als Denemarken, nog niet eerder gezien.

Woensdagochtend zijn we uit Coromandel vertrokken, en hebben we -ditmaal met de camper- The 309 Road in z’n geheel gedaan. Toen had ik de Wikipedia-pagina (“The road is considered extremely dangerous and deaths among tourists unfamiliar with the road and in unfit vehicles are common.”) nog niet gelezen. Maar eerlijk gezegd viel het erg mee, zelfs met onze mega-camper. De weg is grotendeels gravel, maar meestal breed genoeg om elkaar makkelijk te kunnen passeren en nergens heel erg steil.

Aan de oostkust van Coromandel hebben we een bezoek gebracht aan Hot Water Beach. In een extreem klein stukje strand bevindt zich een heet-waterbron, waardoor je met een schep je eigen hot-tub in het strand kunt maken. Wij hadden geen schep, maar als er onze voeten lieten wegzakken in het zand, dan voelden we het warme water. Sterker nog: als je iets te lang bleef staan, verbrandde je gewoon je voeten, zo heet!

Ons doel voor vandaag was alweer een flinke toeristische attractie: Hobbiton. Mocht het je niks zeggen: Hobbiton is een filmset, waar een deel van de Lord of The Rings en Hobbit films is opgenomen. Het is het dorp (“The Shire”) waar de Hobbits wonen. Oorspronkelijk (en nu nog steeds) was het een schapen-boerderij; prive-bezit van een familie, die het nu als toeristische attractie exploiteert. De filmset was oorspronkelijk niet gebouwd om te blijven bestaan, maar nadat bleek dat mensen het graag wilden zien, is het voor The Hobbit in 2010 herbouwd met meer duurzame materialen en is het toerisme goed op gang gekomen.

Voor het miezerige bedrag (ahum) van 75 dollar per persoon mag je naar binnen en krijg je een rondleiding langs de Hobbit-huizen en een drankje in het Hobbit-cafe. En hoe suf dat misschien klinkt, het was wel leuk. Eigenlijk is het een hele grote tuin, die perfect wordt onderhouden en alleen het landschap al is fantastisch om te zien. Tel daarbij de gids, die elk plukje gras aan een scene in de films weet te koppelen, en je hebt een alleszins redelijke besteding van twee uurtjes te pakken.

Omdat we pas laat (tegen half 4) in Hobbiton aankwamen, was het al na zessen toen we eruit kwamen, en toen moesten we nog eten en op zoek naar een slaapplek. Het eten werd (bij hoge uitzondering) de McD, en als slaapplek kozen we (waarschijnlijk ook bij uitzondering) voor een parkeerplaats-waar-je-kunt-overnachten. Bij een museum net buiten Matamata (Firth Tower Reserve) konden we voor 10 dollar onze camper parkeren en aansluiten op de stroom. Behalve een paar redelijk schone toiletten was er verder niets (ook geen andere mensen), maar dat was prima. Het museum hebben we verder niet gezien, en donderdagochtend zijn we op tijd doorgereden naar Rotorua, onze volgende bestemming.

In Rotorua staan we op een kleine camping op zo’n 8 km buiten de stad, dicht bij het meer, aan een klein riviertje dat vooral bekend staat om het vissen op forel. Op de camping kun je gratis een kayak pakken om een stukje te gaan peddelen, en donderdagmiddag hebben Rowan en Martijn dat gedaan. Nou ja, na een kwartiertje hadden we het wel weer gezien, maar het was toch leuk om even te doen. Het weer is trouwens vandaag voor het eerst beduidend minder goed dan wat we tot nu toe gewend zijn. Het is fris, het waait hard en af en toe regent het een beetje. Deze nacht was het ook behoorlijk koud.

Ook deze camping heeft trouwens weer een bijzonder goed geoutilleerde keuken, waar we dankbaar gebruik van maken. We proberen om niet te hoeven koken in de camper, zodat we de etensgeurtjes buiten kunnen houden en tot nu toe is dat steeds gelukt.

Vandaag, vrijdag 13 november, hebben we twee toeristische vliegen in een klap geslagen. Rotorua staat bekend om twee dingen, namelijk de geothermische activiteit en de Maori-cultuur die je hier als toerist kunt ervaren. In het dorp Whakarewarewa vind je beide, en een gids vertelt er ons in een uur tijd vele interessante dingen over. Ook kun je er kijken naar de traditionele Maori-dans en muziek en hebben we dan de beroemde Haka (oorlogsdans) gezien. Rowan had z’n dag niet zo, en heeft tijdens ons bezoek aan Whakarewarewa vooral zitten mokken. Van te voren was hij een beetje bang voor de dansende Maori’s en ook voor het hete water uit de geisers. Alleen toen we na de rondleiding nog een stukje door het geothermische gebied hebben gewandeld, kwam hij een beetje tot leven, en toen we terug waren bij de camper zei hij vol enthousiasme dat hij het heel erg leuk vond in het Maori-dorp. Hij wilde de dans-voorstelling zelfs nog wel een keer zien. Snap jij het?

Op de weg terug naar de camping ligt nog een attractie, Skyline Rotorua, waar je met een gondeltje de berg op kunt, en waar je boven allerlei semi-sportieve activiteiten kunt doen, zoals mountain-biken, wijn proeven en rodelen. Nadat Rowan zo’n rodelkarretje en een filmpje had gezien, zag hij het helemaal zitten en dus zijn we naar boven gegaan. Met z’n drieen zijn we daar de berg af gezoefd, en dat vonden we alledrie erg leuk. Daarna terug naar de camping, snel koken en eten, en rond half 7 viel Rowan wel zo’n beetje om van de slaap.

Morgen rijden we misschien weer een stukje verder, maar we weten nog niet waar naartoe.

Volgende: See you later, North Island!