Arthur’s Pass, Ashley Gorge en Christchurch

Posted on: Sunday 6 December 2015 /
Categories: Nieuw-Zeeland

Vorige: Te Anau, Queenstown en de westkust

Vrijdag 4 december beginnen we aan de laatste echte etappe van onze rondreis over het Zuidereiland. Vandaag rijden we over Arthur’s Pass en steken we de Alpen over naar het oosten. We weten nog niet waar we deze avond zullen kamperen, maar het zal niet ver van Christchurch zijn, dus blijft er na vandaag alleen nog een klein epiloogje over.

Iets over tienen verlaten we de camping in Hokitika, en als we getankt hebben gaan we op weg. De weg naar Arthur’s Pass is prachtig. Hier en daar gaat het flink steil omhoog, en mede door wegwerkzaamheden schiet het niet heel erg op, maar eind van de ochtend zijn we in het dorp op de pas. Lang geleden hadden we al bedacht dat we hier wel een stukje wilden wandelen, alleen wisten we nog niet wat voor wandeling dan. Na enig zoeken vinden we het bezoekerscentrum van het DOC en daar konden we de beschikbare routes goed vergelijken.

We besluiten om de wandeling te maken naar Devils Punchbowl Waterfall, een 131 meter hoge waterval, waar je in een klein half uur naartoe kunt lopen. Op de parkeerplaats aan het begin van het pad worden we begroet door een kea, die een tijdje keurig poseert voor de fotograaf. Het pad naar de waterval blijkt nog een flinke klim, die zeker voor Rowan niet heel makkelijk was, maar het lukt, en onze inspanning wordt beloond, want de waterval is redelijk spectaculair.

Rond 3 uur ‘s middags rijden we verder. De afdaling in het oosten is zo mogelijk nog mooier dan de westkant. De bergen zijn hier schitterend, door de kleuren lijkt het uitzicht vaak wel een schilderij. We rijden door het dal van de Waimakariri River, wat enorm breed is en daardoor prachtige uitzichten oplevert.

We hebben inmiddels een camping uitgezocht in de buurt van Oxford. De camping ligt in een natuurgebied aan een riviertje (Ashley Gorge) en is omgeven door veel groen. Het is er prachtig, en niet druk. We overwegen direct om hier nog een dag extra te blijven, ook omdat de verwachting is dat het morgen erg warm wordt hier. Helaas hebben we hier wel veel last van sandflies, die in grote aantallen aanwezig zijn en sneller naar je toe komen dan je ze kunt doodmeppen. Als we net klaar zijn met eten en afwas komt een flinke groep Chinezen de tot dan toe verder lege keuken binnen, met frituurpan en al, en we besluiten dat het tijd is om de camper op te zoeken.

Deze dag voelde een beetje als een toetje op een toch al prachtige reis.

Zaterdag doen we het rustig aan. We slapen uit en ruimen de camper vast een beetje op. We hebben het gevoel dat de vakantie erop zit, ook al hebben we nog 2 dagen, maar we vinden het niet erg. We hebben alle drie ook wel zin om naar huis te gaan. Vooral Rowan laat dat regelmatig merken. ‘s Middags pakken we de fietsen en rijden we naar Oxford om boodschappen te doen. We lunchen in het stadje en fietsen terug. De weg naar de camping is 8 heuvelachtige kilometers, en met stevige wind tegen is het een pittig tochtje. ‘s Avonds, als Rowan eindelijk slaapt na een flinke dolle bui, kijken we nog een stuk van The Lord of The Rings. Het regent inmiddels trouwens ook weer.

Zondagochtend rijden we in een uurtje naar Christchurch. Eigenlijk wilden we vandaag onze fietsen al gaan inleveren, zodat we misschien Rowans fietsje ook nog kunnen verkopen, maar de fietsenverhuur blijkt op zondag gesloten. Daarom rijden we door naar een camping (nog één keer een Top10), zodat we met het OV de stad in kunnen.

Eind van de ochtend gaan we met de bus naar Christchurch. Daar doen we niet al te veel spannends; we bekijken wat winkels en we maken met een toeristische historische tram van 105 jaar oud een rondje door het centrum. De trambestuurder en de conducteur vormen samen een soort komisch duo, met grappen over en weer, dus het is een vermakelijk ritje en we leren nog wat over de gebouwen die zijn ingestort (of juist niet) bij de grote aardbeving in 2011. Het centrum van Christchurch is eigenlijk één grote bouwput, en veel moois is er vooralsnog niet te vinden. Wel leuk en gezellig is het Re:START winkelcentrum, dat na de aardbeving is gebouwd met container-units en waar allerlei winkeltjes en eettentjes zijn gevestigd.

Ook deze stad is trouwens al helemaal in kerstsfeer, maar dat is NZ eigenlijk al weken. In de warenhuizen kun je op de foto met de kerstman, iets wat Rowan maar gek vond. Waarom zou je met iemand in een verkleedpak op de foto willen?? Nog gekker is, dat kerst hier ook wordt geidentificeerd met sneeuwmannetjes, terwijl kerst hier in de zomer valt het dan zomaar 25 graden kan zijn. Afgelopen week was het hier trouwens al een keer 33 graden, maar toen zaten wij nog in de natte kou aan de westkust 😉

Tegen zessen zijn we terug op de camping, waar we snel wat eten. Onze vakantie zit er nu echt op, en morgen begint onze thuisreis. Het schema ziet er als volgt uit:

  • Maandagochtend inpakken en camper ‘n beetje poetsen.
  • Fietsen en camper inleveren bij de verhuur.
  • Om 15.00u vliegen we naar Auckland en slapen we een nachtje in de Holiday Inn.
  • Dinsdagochtend, als we puf hebben, misschien Auckland nog een beetje bekijken. Het lastige is, dat het met OV wel een uur kost om er te komen, dus veel tijd om in het centrum rond te kijken hebben we niet.
  • Om 14.40u vertrekt onze vlucht naar Hong Kong, waar we om 21.00u lokale tijd aankomen.
  • Om 0:25u vliegen we door naar Amsterdam, waar we woensdagochtend vroeg zullen aankomen.

Het was een fantastische reis en we zijn ongelooflijk blij dat we dit hebben kunnen doen. We zijn ook ontzettend trots op Rowan, die alle belevenissen en alles elke dag weer anders toch heel goed heeft doorstaan, ook al is hij nu wel echt moe en wil hij graag naar huis. Maar dat willen we allemaal 😉